Wat een bijzonder gevoel. Geen huis meer. Vanmorgen was de sleuteloverdracht van ons lege huis en zijn de kopers de nieuwe trotse eigenaren van de woning.
Het was een hectische 1,5 week. Ergens in het midden zag ik het niet gebeuren dat het huis ooit leeg zou zijn. Sinds het afscheid bij onze werkgevers zat elke dag propvol. We zijn onze vrije tijd gestart met een heerlijk weekend in Friesland met het gezin van Lauris. Ontzettend fijn. Lekker weer, heerlijk gezelschap, mooi huis en fijn stuk met een boot gevaren. Bij thuiskomst was Norah niet helemaal fit en had weer last van haar oren. Carmen voelde zich niet lekker en was snip verkouden. Maar er moest een verhuizing plaats gaan vinden. Daar konden we niet omheen.
Woensdag en donderdag stonden in het teken van deze verhuizing. De ouders van Carmen kwamen helpen om alles te verplaatsen naar de opslag of klaar te zetten voor de camper. En wat valt verhuizen altijd tegen. Er is zoveel pruttel, waarvan je niet weet wat je er mee wilt of wat je er mee moet doen. Bijzonder hoe dat werkt. Normaal leef je daar gewoon in, ligt dat her en der in het huis maar bij een verhuizing centreert zich dit tot de laatste dozen. Met elk uur dat de dag vorderde schoot het een heel klein beetje op. Met elk dagdeel leek het zo waar steeds meer op een leeg huis. Aan het einde van de donderdag was het huis zo goed als leeg.
Vrijdagochtend hebben we de camper opgehaald bij Fobbe Campers. Eindelijk konden we zelf instappen in onze woning voor het komende jaar. Met de camper zijn we weer naar huis gereden om onze spullen in te laden. Ook dat viel tegen. Het duurde veel langer dan bedacht en de meiden werden moe. Tegen de tijd dat we het belangrijkste ingeladen hadden zijn we eerst maar eens naar een camping gereden voor de allereerste overnachting. Gezellig samen in het grote bed, met ons allen. In slaap gevallen en tot 8.30 uur geslapen. Beter dan dat kon het eigenlijk niet.
Zaterdagochtend de overige spullen uit huis gehaald. Met een pitstop in Kampen (waar Sofie onze kamerplanten gaat verzorgen) door naar Hardenberg. Op de oprit bij de ouders van Carmen hebben we zoveel mogelijk weer uit de camper gehaald. Inpakken gaat meer tijd in zitten. Wat is handig? Wat is praktisch? Je wilt niet dagelijks stapels uit de kast pakken om ergens bij te kunnen. Tegelijk wil je wel alles meenemen. Het is (nu nog steeds) niet naar tevredenheid af. Dat geeft niet. Dat komt wel. Stukje bij beetje klopt het meer en ontstaat er een beetje logica.
Morgen is een relaxdag. Op deze fijne camping aan de Waal vol met Rammstein concertgangers. Wij vermaken ons op onze eerste vrije dag. Een stukje fietsen. Een paar boodschapjes doen. Een beetje rommelen in de camper. Een pannenkoek eten bij De Pannekoekenbakker.
Comments