Wat is het fijn in Spanje. Wat was het heerlijk in Portugal.
Tussen alle overwinteraars uit (bijna) alle landen van Europa vermaken we ons uitstekend Het weer wordt steeds een beetje beter. Waar het in het begin rond de 15 graden was, halen we inmiddels 25 graden.
De zomerkleding ligt weer in de kast. De dikke truien zitten in een koffer in de garage. 's Ochtends slippers aan en naar buiten stappen. We hadden het gemist.
In de vorige blog vertelden we al dat er een huis en een baan in Nederland op ons staan te wachten. Wat fantastisch nieuws is. We hebben leuke plannen voor de woning. Het is geen tijdelijke (lees paar maanden) stek, maar een plek waar we ons thuis van maken. Rust inbouwen. Het gewone dagelijkse leven inrichten. School, opvang, werk, zwemles, sport, vrienden. De kamers van de meiden naar wens inrichten.
Met de twee meiden gaat het erg goed. Hannah geniet van alles wat we onderweg zien. Vraagt wat woorden in het Spaans betekenen. Heeft een ongelooflijk geheugen en kan van eerdere campings details opnoemen die ons ontschoten waren. Ze heeft zin in school. Dat moet ook, maar is tegelijkertijd ook fijn. Ze heeft ook zin in haar eigen kamer, wat we ook snappen. Als ze nu rustig iets wil spelen (bijv met de barbies of met lego) gaat ze op het grote bed zitten. Norah kan haar spulletjes dan niet afpakken.
Samen spelen is steeds leuker. Norah doet alsof ze verstoppertje snapt, gaat braaf met haar ogen dicht staan en roept iets wat op tellen lijkt. Met zand spelen is altijd een succes. Samen knutselen is leuk, Norah kleurt en Hannah knipt, plakt en gebruikt stickers.
Norah is vele malen rustiger geworden sinds we vertrokken. Ze maakt tijd voor een knuffel. Heeft meer met de ritueeltjes van gaan slapen, luistert naar de verhaaltjes tijdens het voorlezen en komt precies op het juiste moment omhoog voor een high five, kus en knuffel. Om daarna te zeggen: 'doei doei - bye bye'. Heel schattig. Ze is groot geworden. Foto's van een van de eerste dagen naar vertrek in vergelijking met nu zijn bijzonder om te zien.
We zijn langzaam (weer) onderweg naar Valencia. Daar krijgen we bezoek van Kirsten en Anika. Super leuk! We hebben er zin in. Samen een stuk fietsen door de stad, even relaxen aan het strand om daarna in de tuin van het huisje een borrel te drinken. We kunnen niet wachten.
Tot die tijd vertoeven we aan de Spaanse kust. Hebben we fijne campings, waar we kiezen voor plekken met water en afvoer. Ook wel fijn. Nu het einde in zicht komt zijn we ons nog iets bewuster van het feit hoe bijzonder dit is. Was.
Hoe deze beslissing voor altijd belangrijk is in ons gezin. Hoe tastbare herinneringen straks een mooie plek krijgen in de woning. Hoe we deze ervaringen altijd met ons meenemen, waar we ook naar toe gaan.
Hoe gaat het met jullie
We fijn dat alles goed gaat met jullie. Stuur een beetje van het mooie weer deze kant op. Haha 😂 Geniet ervan Veel plezier. Lieve groetjes van mij
Heel langzaam komt het 'echte' leven weer in zicht. En gelukkig staat de zomer dan voor de deur in NL🧡