Dromen waar maken

Wat drijft je nu om zo'n reis te gaan maken?

Als tiener hoefde ik niet zo nodig op buitenlandstage. Daar waar mijn (Carmen) zusjes naar Burkina Faso of naar Florida/USA vertrokken deed ik mijn stage in Hardenberg. Reizen daarentegen vond ik geweldig. Gelukkig Lauris ook. Vanaf onze allereerste zomer samen zijn we elk jaar samen op vakantie geweest. De ene keer verder weg dan de andere keer. Het liefst vaker per jaar. Maar altijd een tijdje uit de vertrouwde omgeving van huis.

Proost! Radler Grapefruit

Toen ons werkende leven begon kwam ook de verantwoordelijkheid voor ons huishouden. Hypotheek, auto, vaste lasten en ook onze twee dochters. Steeds vaker kriebelde het om een tijdje de boel-de-boel te laten en meer in de waan van de dag te leven. Mooie nieuwe plekken ontdekken en meer in het nu te staan. Hoe fijn & veilig een vaste baan ook is, het beperkt je in de mogelijkheden tot het maken van een lange reis.

Bij Carmen kriebelde dat eerder dan bij Lauris. Dat geeft niet. Sommige dingen hebben tijd nodig. Gelukkig was daar die vrijdagochtend in maart, met een appje werd het besloten. Lauris stuurde: "laten we het doen. Bel de makelaar maar. Ik ben bloedserieus." Aangezien het enigzins uit het niets kwam, we hadden het er al een hele tijd niet meer over gehad was er een aarzelende reactie: "wat doen?".

De makelaar zat op dinsdag 29 maart aan tafel. Een klein uur later gaven we haar een go. Dat klinkt allemaal onvoorbereid, snel doordacht & misschien onbezonnen. Dat was het misschien ook.

En eerlijk: als je alles super goed zou overdenken dan zou je het nooit doen.

De tijd die kwam was hectisch. Er moesten zoveel dingen geregeld worden. Ook allemaal zo verschillend. Van alles inpakken (heel praktisch), tot ons huis verkopen, tot alles opzeggen en afronden. Daar hebben we ons enigzins op verkeken. De dag dat we de opslag vol hadden en de camper op de stoep stond leek het alsof we nooit door onze spullen heen zouden zijn. Er kwam geen einde aan.

Gelukkig was er nergens spijt.

En dat werd ook steeds bevestigd. Het leven gaat al zo snel. En is soms écht veel te kort. We horen en zien het in de ruime omgeving. Geliefden die er opeens niet meer zijn. Jonge mensen midden in het leven die de boodschap krijgen dat het binnenkort eindig is. Je weet niet wat de dag van morgen brengt. Tegelijk hadden wij nu de kans om onze droom nu waar te maken.

Dus wat drijft je om dit te doen? Liefde. Wensen & dromen om meer waardevolle tijd door te brengen samen, als gezin.

Vervolgens vergt iets van je organisatietalent, een stukje onbezonnenheid, flexibiliteit en doorzettingsvermogen.

Het geeft je een tijdlang ultieme vrijheid & prachtige herinneringen.