Als we even tellen dan komt het moment dat we uit onze woning gaan snel dichterbij. Het huis is verkocht.
We zitten in de juridische bedenktijd: formeel mogen de kopers zich terugtrekken. We duimen hard dat dat niet gebeurd. Dan hebben zij ons schitterende huis en maken wij onze schitterende reis.
Met de sleuteloverdracht die steeds dichterbij komt moeten wij ook nadenken over de tussenliggende periode. Vanaf het moment dat we de voordeur dicht doen tot het moment dat we met de camper Nederland uitrijden.
Een aantal goede gesprekken bij een camperzaak hebben zijn uitwerking. Dat betekent dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt. Zo ontzettend fijn! Later zullen we hier uitgebreid een stuk over schrijven.
Afgelopen donderdag waren we zonder kinderen. Terwijl zij heerlijk speelden bij de egels & de rupsen, hebben wij een korte ronde gereden in "onze" camper. Zaterdag, vandaag, hebben we een lange proefrit gemaakt. Een stuk snelweg, een stuk provinciale weg en de gewone straten in een stad. Wat was het leuk. En gezellig.
Hannah was zo enthousiast. Ze bleef maar zeggen: "daar zitten we dan, in ons huis".
De vader van Lauris heeft alles kritisch bekeken. Heel lief! Zijn er zichtbare mankementen? Gek uitziende dingen? Is de historie geloofwaardig? We reden met een heel fijn gevoel weer terug. Want rijdt hij fijn en hoe leuk is het zo samen.
We zien het helemaal zitten!
Fijn om een goed gevoel te hebben in jullie nieuwe "woning". Het komt allemaal dichterbij. Ook ons afscheid als collega's. Maar gun het jullie van harte. Fijn om jullie te mogen volgen.